paşa bizi harbe sokma

Takazların
Ummuhan Ana
UMMUHAN HARMANCI
TAKAZ YUNUSUN ANASI

Paşa bizi harbe sokma
II. Cumhur reisi İsmet paşa Anadolu turnesine çıkar. Halkın durumunu öğrenmek ister. Sandıklı’ya geldiğinde istasyon da halk İsmet Paşayı coşkulu bir kalabalıkla karşılar.
İsmet paşa Cumhur reisidir. Sandıklıya tren geldiğinde iner ve kalabalığın arasına dalar. Şöyle bir bakar ki bir nine ona
—Oğlum İsmet hoş geldin paşam der.
İsmet paşa ona, kadına döner.
—Ana bir isteğin var mı? Diye sorar.
Ümmühan ana
—İsmet paşam, oğlum, bu milleti bir daha harbe sokma, Milletin hali dermanı kalmadı oğlum..... biraz konuşur...
İsmet paşa beraberinde gelen paşaları yanına çağırarak
—Bakın bu anamız ne diyor der.
Ümmühan ana
—Oğlum bu milleti bir daha harbe sokmayın. Yoksa sonumuz olur. Yavrularım.. Der
İsmet paşa Ummahan ananın omzuna dokunarak tamam ana tamam der.
O tarihlerde İngilizler Yeni kurulmuş Türkiye’nin harbe girmesini çok istemektedir. Ama İsmet paşa Allahın izni ile bu milleti tekrar harp cenderesine sokmamıştır.
Ummahan ananın bey’i ve iki erkek kardeşi istiklal harbinden geri dönmeyenler arasındadır. Şehit eşi ve şehit kardeşidir. Aileden harbe gidip geri dönmeyen şehit olanların yakınları işlerinde ve ekonomik olarak ta çok zorlandıkları bilinir. Bunu yaşayanlar iyi bilir. İsmet paşa’da Ümmühan ana da O zamanki milletin durumunu da devletin durumunu da, askerin durumunu da iyi bilenlerdendir.
Aynı dili konuşanlar değil, aynı duyguları paylaşanlar anlaşabilir.
Ruhları şad olsun. 21.03.2008
(Kaynak: Muammer HARMANCI, Ümmühan ananın torunu
Emekli Deniz Astsubay, SADIKLARIN, Mustafa PEKBEY,
Babı Yarenin Köşe İhtiyarı)

*/*/*/***/***/**/*/**/*/**//*/***/*/*/**







Takazların Yunus’un bahçeye harman zamanı koyun girer. Göveriyi tarumar eder. Takaz Yunus bu durumu görünce deliye döner. Koyunların sahibini tanır. Bir hışım mahalleye koşar. O sinirle koyunların sahibi olan eve varır.
Artık Allah ne laf verdiyse bağırır.
—hiç mi vicdan yok o domateslere, biberlere acımadan nasıl kıydınız...
Kansızlar vicdansızlar vs. vs. beklide biraz sinkaf konuşur.
Haklı olan Takaz Yunus amca meskene tecavüzden şikâyet üzerine hapse atılır.
Anası Ummahan ana torunu ile Hâkimin evine gider.
Kapıyı çalar. Hâkim beyin hanımı kapıyı açar ve buyurun der.
Ummuhan ana kızım biz hâkim beyle iki çift laf edecektik der.
Hâkimin hanımı gelenleri içeri alır. Salonda oturtturur.
Hâkim bey eşinin haber vermesi ile çıkar gelir.
Buyurun yenge deyince. Ummuhan ana
—hâkim bey oğlum, sen bizim oğlanı tutuklamışsın. İyi, güzel, hoş, amma, şu harman zamanı harmanı kaldırsak. Tahılımızı evimize kuysak. Oğlanın suçu sabitse ondan sonra hapsetsen. Bak biz iki hemşire bir de bu çocuk kaldık. Harman, harman yerinde kaldı. Harmanı kaldıralım da, ne edeceksen et. Deyince
Ummuhan anayı dinleyen hâkim.
—Yenge sen yarın 100 lira kefalet getir. Oğlunu bırakayım der.
Ummuhan ana hâkim beye teşekkür eder.
Ummuhan ana evine gitmeden. Mollaların Hacı Yunus Seyman’a varır.
Evinden aşağı çağırır. Yunus amaca iner aşağı buyur Ummuhan bacı der.
Hacı Yunus bana 100 lira gerekli durum şöyle, şöyle deyince Hacı Yunus 100 lirayı verir.
Takaz Yunus 100 lira kefaretle serbest kalır. Ümmühan ana oğlunu hapisten çıkarır.
İşte şehit yakınının sıkıntısı...
.........................................................
*-**--*-*-*--*--**--**--*--*-*-
Ümmühan anayı gören gelin ve genç kızlar hazır ola geçer. Ona hürmette kusur etmezlerdi. Komşu gelin ve kızlar veya kadınlar sakız falan çiğnerken görürse çok kızar ‘falan yerinizde böyle çatlar diye yüzlerine tükürürdü. Onu görenlerin azgında şayet sakız var ise göstermemek için hemen yutarlardı. Ümmühan ana çok sevimli hayırsever, güleç mahallenin anası idi. Yanlışı hiç sevmez kehelliğe inadına ödün vermezdi. Ümmühan ana bir Osmanlı kadını idi.
Ümmühan ananın eşinden bir kızı olur. Kızı çok güzel olduğundan nazar ile vefat ettiği vakidir. Sonra Ummuhan ana Yunus Koç’u evlatlık alır. Yunus Koç, soyadı Harmancı olur. Yunus amca 1329 doğumlu olup 2005 yılında vefat eder.
Anıları kalem korur. Ruhları şad olsun. Baki kalan bu kubbede hoş bir seda imiş. 21.02.2010
Kaynak: Emekli Belediye Şoförü Muammer Harmancı
(aozeski@hotmail.com)